آسيب هاي اجتماعي جامعه اسلامي در عصر امام حسين (ع)

مشخصات كتاب

نويسنده : علي نور آبادي

ناشر: علي نور آبادي

چكيده

مقاله آسيبهايي كه جامعه نوپاي اسلامي را در عصر امام حسين (ع) تهديد مي كرد تحت عناوين زير مورد بررسي قرار مي دهد:1- رايج نبودن امر به معروف و نهي از منكر2- وجود انحراف شديد در هرم حاكميت جامعه اسلامي3- جهل بيش از حد مردم كه معاويه نقش مؤثري در آن داشت.4- اختلال و انحطاط روحي مردم، مردم دوگانگي شخصيت شديدي داشتند؛ يعني قلبا از حكومت سخت ناراضي بودند ولي بر اساس منافع خود با حكومت همراهي مي كردند و جرأت اعتراض نداشتند.5- زنده شدن تمايلات و تعصبات قبيله اي زمان جاهليتاين آسيبها چنان در روح و روان جامعه رسوخ كرده بود كه حضرت سكوت را جايز ندانستند و با نثار خون پاك خود جامعه اسلامي را در مسير اسلام ناب هدايت فرمودند.آسيبهاي زيادي جامعه اسلامي زمان امام حسين (ع) را در برگرفته بود كه باعث شد امام در خطبه اي كه هنگام حركت خود از مكه خواند، بفريمايد: «من كان باذلا فينا مهجته و موطنا علي لقاء الله نفسه فليرحل معنا فانني راحل مصبحا ان شاء الله.» هر كه آماده شهادت و ديدار با خداست با ما بيايد. من پول و كمك قبول نمي كنم. من فقط جان مي خواهم. هر كه حاضر است با ما حركت كند.در اين قسمت به طور خلاصه اين آسيبها برشمرده خواهد شد:

ترك امر به معروف و نهي از منكر

مهمترين آسيب و انحرافي كه جامعه زمان امام حسين (ع) را فراگرفته، و بشدت رايج بود، مطرح نبودن امر به معروف و نهي از منكر بود؛ به گونه اي كه هر كس هر كاري مي خواست انجام مي داد. مردم، سخت مشغول كار و زندگي خود بودند و هيچ انتقادي هم نمي شد. اين آشكارترين آسيبي بود